International Auricular Neuromodulation Academy (I.A.N.M.A.)
President: Dr. G. Bazzoni
Ελληνικό Παράρτημα

ΥΠΟ ΤΗΝ ΑΙΓΙΔΑ:

  • Ιατρική Σχολή Πανεπιστημίου Sassari Italy®
  • CERNATEC, Research Center on Auricular Neuromodulation & Complementary Therapy®
  • International Medical Society of Auricular Neuromodulation®
  • Ελληνική Ιατρική Εταιρεία Ωτοβελονισμού®
  • Ελληνική Εταιρεία Ωτοθεραπείας για Φυσικοθεραπευτές® (υπό ίδρυση)

Το νέο επιστημονικό site της Ακαδημίας:
www.auricular-acupuncture.com

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Κ. ΔΑΣΟΥΛΑΣ
Παθολόγος-Διαβητολόγος
Ιατρός Εφαρμογής Νευροτροποποίησης

ΕΙΣΑΓΩΓΗ   ΣΤΗΝ   ΝΕΥΡΟΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ

Σκοπός του παρόντος  πονήματος είναι να παραθέσει σε νέους συναδέλφους,  που θα θελήσουν να ασχοληθούν με αυτό το κεφάλαιο της ιατρικής, στοιχεία τα οποία τεκμηριώνουν ότι το διαγνωστικό και θεραπευτικό μέρος αυτών των παθολογικών διαταραχών βασίζεται σε επιστημονικά δεδομένα που πληρούν τους σύγχρονους κανόνες της ιατρικής επιστήμης, δηλαδή αυτούς της απόδειξης ή «Evidence based medicine» και όχι απλά στην εμπειρία και την παρατήρηση.

Τα τελευταία χρόνια σε όλον τον κόσμο, σε  ένα μεγάλο εύρος παθολογικών διαταραχών η θεραπεία πραγματοποιείται χωρίς την χρήση φαρμακευτικών  ουσιών αλλά με την χρήση φυσικών ερεθισμάτων όπως η πίεση, η βεντούζα, η θερμότητα, ο νυγμός, ο ηλεκτρισμός και τα LASER. Αυτή η μέθοδος θεραπείας αποκαλείται σήμερα ΝΕΥΡΟΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ και  έρχεται να εξελίξει και να συμπληρώσει τον ήδη υπάρχοντα από την δεκαετία του 1990 ιατρικό όρο AUTONOMIC MODULATION, διότι αυτός αφορά τμήμα μόνο αυτών των διαταραχών καθώς δεν  περιλαμβάνει  την θεραπεία των αλγοαισθητικών παθολογικών καταστάσεων με κύριο σύμπτωμα τον πόνο, όπως κεφαλαλγίες, οσφυαλγία,  καθώς και πολλές άλλες παθήσεις από όλα σχεδόν τα συστήματα.

Με τον όρο ΝΕΥΡΟΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ πλέον, προσδιορίζονται οι μέθοδοι οι οποίες, με την χρήση  φυσικών ερεθισμάτων, τροποποιούν  τον τόνο του αυτονόμου νευρικού συστήματος  (Α.Ν.Σ.), συμπαθητικού-παρασυμπαθητικού, την αντίληψη του πόνου καθώς και άλλες λειτουργίες του κεντρικού νευρικού συστήματος με στόχο την επίτευξη της ομοιόστασης του συστήματος. Και τι εννοούμε;

Το ανθρώπινο σώμα είναι ένα σύνολο κυττάρων, ιστών και οργάνων τα οποία συνεργάζονται για την διατήρηση στην ζωή. Το μεγαλείο του είναι ότι συνταιριάζει τις ατομικές λειτουργίες όλων αυτών σε ένα λειτουργικό όλον, διότι είναι κάτι περισσότερο από το σύνολο των μερών του και η ζωή εδράζεται πάνω σε αυτήν την ολοκληρωτική  λειτουργία και όχι απλώς στην λειτουργία ξεχωριστών μερών του σώματος σε απομόνωση από τα υπόλοιπα. Οπότε αυτό μας φέρνει σε μια σημαντική ερώτηση. Με ποιόν τρόπο συντονίζονται τα ξεχωριστά όργανα και συστήματα για να διατηρούν τη σωστή λειτουργία ολόκληρου του σώματος;

Ευτυχώς το σώμα μας έχει προικιστεί με ένα μεγάλο δίκτυο ανατροφοδοτικών μηχανισμών ελέγχου που επιτυγχάνουν τις αναγκαίες ισορροπίες  χωρίς τις οποίες δεν θα μπορούσαμε να ζήσουμε.

Οι φυσιολόγοι ονομάζουν αυτό το υψηλό επίπεδο εσωτερικού σωματικού ελέγχου ΟΜΟΙΟΣΤΑΣΗ. Σε καταστάσεις ασθένειας οι λειτουργικές ισορροπίες συχνά διαταράσσονται σοβαρά και η ομοιόσταση εξασθενεί και ακόμη και όταν μία  διαταραχή φτάσει ένα όριο, ολόκληρο το σώμα δεν μπορεί πλέον να ζήσει. Στην συνέχεια θα δούμε την αποτελεσματικότητα αυτών των μηχανισμών της ομοιόστασης.

ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ

Επειδή ο περί φύσεως λόγος ή « ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ  »  ουσιαστικά αποτελεί την βάση για την κατανόηση και εξάσκηση της ιατρικής επιστήμης, η οποία απαιτεί την λεπτομερή περιγραφή των παθοφυσιολογικών μηχανισμών και των απαραίτητων μεθόδων για την διάγνωση και θεραπεία των διαταραχών της φυσιολογίας ή ασθενειών, θεωρούμε απαραίτητο να έχουμε απόλυτα διευκρινισμένη την διαδρομή της νευρικής ώσεως που προκαλείται από την επαφή του φυσικού ερεθίσματος επί του δέρματος, έως την επίτευξη του αποτελέσματος που προσδοκούμε από αυτήν την πράξη. Γι’ αυτό θα αναφερθούν λίγα στοιχεία ανατομίας και κυρίως φυσιολογίας τα οποία θα φανούν χρήσιμα  στην ανάπτυξη του κυρίου θέματος.

Ο άνθρωπος επιτελεί δύο λειτουργίες:

  1. Να αντιλαμβάνεται πλήρως τον κόσμο γύρω του, δηλαδή να προσλαμβάνει και να επεξεργάζεται όλες τις εισερχόμενες πληροφορίες και
  2. Να προσαρμόζεται σε αυτές, με τις κατάλληλες κινητικές αντιδράσεις

Αυτό επιτυγχάνεται με δύο συστήματα:

Η πρώτη λειτουργία, αυτή της αντίληψης, επιτελείται με το αισθητικό σύστημα του νευρικού συστήματος ενώ η δεύτερη, αυτή της προσαρμογής, επιτελείται με το κινητικό σύστημα του νευρικού συστήματος και έχει δύο τμήματα.

α) την προσαρμογή του σώματος, η οποία επιτελείται μέσω της σωματικής κινητικής οδού και β) την προσαρμογή των αισθητικών οργάνων, των σπλάχνων, των αδένων και των αγγείων, ολόκληρου του σώματος, η οποία επιτελείται μέσω της λειτουργίας του Α.Ν.Σ. συμπαθητικού-παρασυμπαθητικού ή νευροφυτικού. Αναλυτικότερα:

ΑΙΣΘΗΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ. Η πρόσληψη των πληροφοριών γίνεται μέσω  των αισθητικών υποδοχέων ολόκληρου του σώματος. Υπάρχουν πολλές ταξινομήσεις αυτών, μία εκ των οποίων είναι η εξής.

  • Μηχανοϋποδοχείς, οι οποίοι ανιχνεύουν των μηχανική παραμόρφωση του υποδοχέα ή των ιστών που τον περιβάλλουν και μεταφέρουν τις σωματοδεκτικές αισθήσεις της αφής, της πίεσης, της δόνησης και του γαργαλητού καθώς και τις ιδιοδεκτικές αισθήσεις των μελών του σώματος.
  • Αλγοϋποδοχείς (υποδοχείς πόνου), οι οποίοι ανιχνεύουν την ιστική βλάβη, ανεξάρτητα αν πρόκειται για φυσική ή χημική βλάβη και μεταφέρουν την αίσθηση του πόνου
  • Θερμοϋποδοχείς, οι οποίοι ανιχνεύουν τις μεταβολές της θερμοκρασίας με μερικούς υποδοχείς να ανιχνεύουν το ψυχρό κι άλλους το θερμό και μεταφέρουν την αίσθηση του κρύου και της ζέστης
  • Χημειοϋποδοχείς, οι οποίοι ανιχνεύουν τα γευστικά ερεθίσματα, τα οσφρητικά, το επίπεδο του οξυγόνου στο αρτηριακό αίμα, την συγκέντρωση του διοξειδίου του άνθρακα, την οσμωτική πίεση των υγρών του σώματος κλπ.
  • Υποδοχείς ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων, οι οποίοι ανιχνεύουν το φως του αμφιβληστροειδούς
  • Υποδοχείς ήχου
  • Υποδοχείς ισορροπίας

Να σημειωθεί ότι η δράση των φυσικών ερεθισμάτων που προαναφέραμε επιτελείται με την διέγερση κυρίως των αλγουποδοχέων και δευτερευόντως με την διέγερση των θερμοϋποδοχέων ( moxa )  και  μηχανοϋποδοχέων ( αφή και πίεση).

Οι υποδοχείς πόνου είναι ελεύθερες νευρικές απολήξεις και διεγείρονται από τρεις διαφορετικούς τύπους ερεθισμάτων όπως, μηχανικά, θερμικά και χημικά ερεθίσματα.

Από τις ιδιότητες των υποδοχέων αναφέρουμε δύο:

      α. Η ευαισθησία του υποδοχέα μόνο για τον τύπο του ερεθίσματος για το οποίο έχει σχεδιαστεί και

     β. Το δυναμικό του υποδοχέα, δηλαδή για να επιτευχθεί η διέγερση του πρέπει να προκληθεί η μεταβολή του δυναμικού  της μεμβράνης, με μεταβολή της διαπερατότητας και διάνοιξη διαύλων για ορισμένα ιόντα

Από τη στιγμή που η πληροφορία έγινε αντιληπτή από τον υποδοχέα πρέπει να μεταφερθεί, μέσω των νευρικών ινών που σχηματίζουν τα νεύρα σωματικά και σπλαχνικά, στο Κ.Ν.Σ. (κεντρικό νευρικό σύστημα).

Επισημαίνεται μια ιδιότητα, την οποία έχουν οι νευρικές ίνες και είναι η «Αρχή της σηματοδοτημένης οδού», δηλαδή η εξειδίκευση να μεταφέρουν μόνο ένα είδος αίσθησης.

Γενικά, οι νευρικές ίνες ταξινομούνται σε δύο τύπους  A και C και οι νευρικές ίνες τύπου Α διακρίνονται σε υπo-ομάδες και ονομάζονται Αα, Αβ, Αγ, Αδ, ανάλογα με το μέγεθος της ίνας και κυρίως την ταχύτητα με την οποία μεταδίδει την πληροφορία.

Επιπλέον, οι ίνες τύπου Α είναι οι τυπικές μεγάλου και μεσαίου μεγέθους εμμύελες ίνες των νωτιαίων νεύρων, οι οποίες άγουν τις νευρικές ώσεις με μεγάλες ταχύτητες. Σημειώνεται ότι οι ίνες Αδ μεταφέρουν τον νυγμώδη  πόνο. Οι ίνες τύπου C είναι  λεπτές  αμύελες ίνες που άγουν τις νευρικές ώσεις με χαμηλές ταχύτητες . Στις ίνες αυτές ανήκουν οι περισσότερες από τις μισές αισθητικές ίνες στα περισσότερα περιφερικά νεύρα καθώς και το σύνολο των μεταγαγγλιακών ινών  του αυτόνομου νευρικού συστήματος, Αυτές οι ίνες μεταφέρουν τον συνεχή πόνο.

Μετά την είσοδο των νευρικών ώσεων στον νωτιαίο μυελό γνωρίζουμε τις  νευρικές οδούς προς όλα τα επίπεδα του κεντρικού νευρικού συστήματος, όλων των ειδών των ερεθισμάτων.

ΚΙΝΗΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ   ή   ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ.

Η προσαρμογή του σώματος γίνεται με την σωματική κινητική οδό

Η προσαρμογή, ως απάντηση στις παθολογικές καταστάσεις με πόνο, γίνεται με την προσαρμογή επαγωγών νευρικών οδών που δεν είναι πλήρως διευκρινισμένες, καθώς και με την προσαρμογή του Α.Ν.Σ., όπως για τις λειτουργικές διαταραχές.

Η προσαρμογή του Α.Ν.Σ. είναι παρόμοια με την δράση της σωματικής κινητικής οδού, δηλαδή τελειώνει στο όργανο στόχο, στη διέγερση των κυττάρων του οργάνου  το οποίο νευρώνει.

ΣΥΝΟΨΗ

Πρέπει να γίνει απολύτως κατανοητό  ότι η θεραπευτική μας παρέμβαση επιτελείται αποκλειστικά δια της ΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ οδού και τι εννοούμε.

Οι πληροφορίες των ερεθισμάτων  που εμείς ασκούμε προσλαμβάνονται κυρίως από τους υποδοχείς του πόνου και μεταφέρονται στον νωτιαίο μυελό με τα νωτιαία νεύρα και  στην συνέχεια μεταφέρονται στο κεντρικό νευρικό σύστημα σε πολλαπλές αισθητικές περιοχές που βρίσκονται 1) στην δικτυωτή ουσία του προμήκους, της γέφυρας και του μεσεγκεφάλου, 2) στον υποθάλαμο, 3) στον θάλαμο, 4)στα βασικά γάγγλια, 5)στην παρεγκεφαλίδα και 6) στην σωματοαισθητική χώρα του φλοιού του εγκεφάλου.

Η απάντηση σε αυτά τα ερεθίσματα είναι αποκλειστική διεργασία του ίδιου του εγκεφάλου με τον τέλειο συντονισμό, μέσω του δικτύου των ανατροφοδοτικών μηχανισμών αμφοτέρων των συστημάτων, αισθητικού και κινητικού και των τριών επιπέδων λειτουργίας του που προαναφέραμε δηλαδή 1) επίπεδο νωτιαίου μυελού 2) επίπεδο κατώτερου εγκεφάλου με όλες τις δομές του και 3)επίπεδο ανώτερου εγκεφάλου ή επίπεδο φλοιού.

Αυτό που εντυπωσιάζει πάρα πολύ είναι ότι αισθητικά σήματα από διαφορετικά σημεία  στο σώμα και δη στον ίδιο μεσημβρινό ( για τους γνώστες της Π.Κ.Ι. )  καθώς και από διαφορετικά σημεία στο πτερύγιο του αυτιού και συγκεκριμένα είτε αυτά που προέρχονται από τις περιοχές των  οποίων οι αισθητικές ίνες άγονται προς το Κ.Ν.Σ. με το αισθητικό τμήμα του Π.Γ.Ν. (Πνευμονογαστρικού νεύρου), είτε με το τρίδυμο νεύρο, είτε με τις σωματικές αισθητικές ρίζες Α2,Α3, προκαλούν διαφορετικές   επιδράσεις, στο «εσωτερικό περιβάλλον», στην λειτουργία των οργάνων, σε καταστάσεις όπως η υπερέμεση ή η υπερβολική εφίδρωση, στην απάντηση στον πόνο, στην συμπεριφορά του ατόμου και κυρίως στον τόνο του αυτονόμου νευρικού συστήματος,  συμπαθητικού ή  παρασυμπαθητικού, αυξάνοντας η μειώνοντας τον αντίστοιχα, με την έννοια της τροποποίησης ή την επίτευξη της ομοιόστασης  του συστήματος, αναλόγως της διαταραχής που υπάρχει.

ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ Α.Ν.Σ.

Μερικές πληροφορίες  για την ανατομία και φυσιολογία του Α.Ν.Σ. που αξίζει να αναφέρουμε.

Οι μεταγαγγλιακές ίνες του συμπαθητικού φτάνουν σε ολόκληρο τον οργανισμό, σπλάχνα και σώμα, μέσω των νωτιαίων νεύρων όπου νευρώνουν τους μύες, τα σπλάχνα, τους  αδένες, τα αγγεία ολόκληρου του σώματος, τους ιδρωτοποιούς αδένες, τους ορθοτήρες των τριχών κλπ.

Ειδική αναφορά αξίζει η ΜΥΕΛΩΔΗΣ ΜΟΙΡΑ  των  επινεφριδίων η οποία αποτελείται από τροποποιημένα νευρικά εκκριτικά κύτταρα προερχόμενα από νευρικό ιστό και τα οποία είναι ανάλογα των μεταγαγγλιακών  νευρώνων. Αυτά τα κύτταρα διατηρούν ακόμη νευρικές ίνες από τις οποίες  εκκρίνονται οι ορμόνες επινεφρίνη κατά 80% και νορεπινεφρίνη κατά 20% σε μεγάλες ποσότητες.

Αυτές οι ορμόνες εκκρίνονται παράλληλα και έχουν σχεδόν τις ίδιες επιδράσεις στα διάφορα όργανα με εκείνες που προκαλεί η άμεση διέγερση του συμπαθητικού με την διαφορά ότι οι επιδράσεις  τους διαρκούν 5 έως 10 φορές περισσότερο διότι οι ορμόνες αυτές απομακρύνονται από το αίμα  σχετικά αργά δηλαδή σε διάστημα 2 έως  4 min. Η αξία αυτών των ορμονών  είναι σημαντική  στο να διεγείρουν ορισμένα κύτταρα  του σώματος  τα οποία δεν νευρώνονται κατ’ ευθείαν με συμπαθητικές ίνες, δεδομένου ότι ένα μικρό μέρος των κυττάρων του σώματος  νευρώνονται κατ’ ευθείαν με αυτές. Η έκκριση  αυτών των ορμονών είναι σημαντική διότι συμμετέχουν στην διατήρηση του τόνου του συμπαθητικού συστήματος για την διατήρηση της αρτηριακής πίεσης στο φυσιολογικό της εύρος. Επίσης αυξάνουν και ιδιαίτερα η επινεφρίνη, τον ρυθμό του μεταβολισμού του κάθε κυττάρου.

Αντίθετα οι μεταγαγγλιακές ίνες του Παρασυμπαθητικού περιορίζονται μόνο στα όργανα στόχο που νευρώνουν, δηλαδή σπλάχνα και αδένες της θωρακικής και κοιλιακής κοιλότητας καθώς και αδένες του προσώπου  και τους μύες της κόρης του οφθαλμού. Εξαίρεση αποτελούν τα έξω γεννητικά όργανα τα οποία νευρώνονται από το παρασυμπαθητικό των ιερών ριζών.

Επομένως το εύρος όλων των αρτηριών  μεγάλων και μικρότερων καθώς και των φλεβών ρυθμίζεται αποκλειστικά από το συμπαθητικό. Αυξημένη συμπαθητική δραστηριότητα στενεύει τα αγγεία, ενώ η ελάττωση της τα διευρύνει.

Επειδή, η συμμετοχή του συστήματος ρενίνης – αγγειοτενσίνης στην δράση του Α.Ν.Σ., όσον αφορά την ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης, είναι πολύ σημαντική, θεωρούμε χρήσιμο να αναφέρουμε και λίγα στοιχεία φυσιολογίας αυτού του συστήματος.

Η ρενίνη συντίθεται και αποθηκεύεται υπό ανενεργό μορφή, η οποία ονομάζεται προρενίνη, στα κύτταρα παρασπειραματικής συσκευής των νεφρών τα οποία είναι τροποποιημένα λεία μυικά κύτταρα που βρίσκονται στα τοιχώματα των προσαγωγών αρτηριών, αμέσως πριν από τα αγγειώδη σπειράματα. Όταν η αρτηριακή πίεση ελαττώνεται, με ενδογενείς αντιδράσεις που επιτελούνται στους ίδιους τους νεφρούς, πολλά από τα μόρια της προρενίνης διασπώνται και απελευθερώνουν ρενίνη. Το μεγαλύτερο μέρος της ρενίνης εισέρχεται στο νεφρικό αίμα και απομακρύνεται από τους νεφρούς για να κυκλοφορήσει σε όλο το σώμα. Η ρενίνη καθώς είναι ένζυμο και όχι αγγειοδραστική ουσία δρα ενζυματικά σε μία πρωτεινη του πλάσματος, μία σφαιρίνη, που ονομάζεται υπόστρωμα ρενίνης ( ή αγγειοτενσινογόνο ) και προκαλεί την απόσπαση 10-πεπτικού αμινοξέος την αγγειοτενσίνη Ι. Η ρενίνη παραμένει στο αίμα για 30 λεπτά έως μία ώρα και εξακολουθεί να προκαλεί σύνθεση αγγειοτενσίνης Ι καθ’ όλο αυτό το χρονικό διάστημα. Εντός λίγων δευτερολέπτων έως λεπτών μετά τον σχηματισμό της αγγειοτενσίνης Ι, αποσπώνται άλλα δύο αμινοξέα και έτσι σχηματίζεται ένα 8-πεπτικό αμινοξύ που ονομάζεται αγγειοτενσίνη ΙΙ. Η μετατροπή αυτή παγματοποιείται σχεδόν αποκλειστικά στους πνεύμονες κατά την διάρκεια των λίγων δευτερολέπτων που το αίμα διέρχεται από τα μικρά πνευμονικά αγγεία και καταλύεται από το μετατρεπτικό ένζυμο που βρίσκεται στα ενδοθηλιακά κύτταρα των πνευμονικών αγγείων. Η παραμονή της στο αίμα δεν υπερβαίνει τα 1 με 2 λεπτά γιατί αδρανοποιείται ταχύτατα από πολλά ένζυμα.

Η αγγειοτενσίνη ΙΙ είναι ένας εξαιρετικά ισχυρός αγγειοσυσταλτικός παράγοντας σε όλα τα αγγεία, κυρίως  στα αρτηριόλια και λιγότερο στις φλέβες και επίσης προκαλεί κατακράτηση νατρίου και νερού στους νεφρούς με άμεση δράση αλλά και έμμεση μέσω της παραγωγής αλδοστερόνης που επίσης εκκρίνει από τα επινεφρίδια. Δεν θα επεκταθούμε περαιτέρω στην δράση του συστήματος διότι ξεφεύγει του αντικειμένου.

Μία κατάσταση που επίσης αξίζει να αναφερθεί είναι η «αντίδραση συναγερμού» ή όπως αλλιώς ονομάζεται «αντίδραση πάλης ή φυγής» κατά την οποία έχουμε μαζική εκφόρτηση μεγάλων τμημάτων του συμπαθητικού νευρικού συστήματος, μετά από αιφνιδιασμό, φόβο ή έντονο πόνο, με σκοπό την αύξηση της ικανότητας του σώματος να επιδίδεται σε έντονη μυική δραστηριότητα μέσω των ακόλουθων αλλαγών:

1) αύξηση της αρτηριακής πίεσης.

2) αύξηση της αιμάτωσης των λειτουργούντων μυών με συνακόλουθη μείωση αιμάτωσης οργάνων όπως π.χ. ο γαστρεντερικός σωλήνας

3) αύξηση γλυκογονόλυσης  στο ήπαρ και τους μύες με στόχο την αύξηση της γλυκόζης στο αίμα,.

4) αύξηση του μεταβολισμού των κυττάρων σε ολόκληρο το σώμα.

5)αύξηση δύναμης συστολής των μυών.

6) αύξηση διανοητικής δραστηριότητας,

7) αύξηση της πηκτικότητας του αίματος.

Με το σύνολο αυτών των επιδράσεων επιτρέπεται στο άτομο να ανταποκρίνεται σε καταστάσεις τις οποίες  απαιτείται  πολύ εντονότερη σωματική δραστηριότητα από τη συνήθη.

Λίγες αναφορές στους ΥΠΟΔΟΧΕΙΣ του Α.Ν.Σ.

Γνωρίζουμε ότι οι διαβιβαστές του Α.Ν.Σ. είναι η Νορεπινεφρίνη (νοραδρεναρίνη) και η επινεφρίνη (αδρεναλίνη) για το συμπαθητικό και η ακετυλχολίνη για το παρασυμπαθητικό.

Για το συμπαθητικό υπάρχουν δύο κύριοι τύποι αδρενεργικών υποδοχέων, οι α υποδοχείς , οι οποίοι διακρίνονται σε α1 και α2 και οι β υποδοχείς, οι οποίοι διακρίνονται σε  β1, β2, β3, επειδή ορισμένες χημικές ουσίες δρουν σε ορισμένους μόνο β υποδοχείς.

Για το παρασυμπαθητικό, υπάρχουν επίσης, δύο κύριοι τύποι υποδοχέων και ονομάζονται αντίστοιχα μουσκαρινικοί και νικοτινικοί. Η μουσκαρίνη ενεργοποιεί μόνο τους μουσκαρινικούς υποδοχείς  και η νικοτίνη μόνο τους νικοτινικούς ενώ η ακετυλχολίνη αμφότερους. Οι μουσκαρινικοί υποδοχείς βρίσκονται σε όλα τα εκτελεστικά κύτταρα που διεγείρονται από τους μεταγαγγλιακούς νευρώνες  του παρασυμπαθητικού καθώς και σε εκείνα τα κύτταρα που ενεργοποιούνται από τους χοληνεργικούς νευρώνες του συμπαθητικού συστήματος. Π.χ. β κύτταρα παγκρέατος, ιδρωτοποιοί αδένες κλπ.

Οι νικοτινικοί υποδοχείς βρίσκονται στις συνάψεις μεταξύ προγαγγλιακών και μεταγαγγλιακών νευρώνων τόσο του συμπαθητικού όσο και του παρασυμπαθητικού συστήματος, καθώς επίσης και στην μεμβράνη των μυικών ινών  των σκελετικών μυών, κατά το σημείο της νευρομυικής σύναψης (τελική κινητική πλάκα), γι’ αυτό και η νικοτίνη προκαλεί συγχρόνως τόσο συμπαθητικές όσο και παρασυμπαθητικές επιδράσεις σε ολόκληρο το σώμα επειδή διεγείρει ταυτόχρονα συμπαθητικούς και παρασυμπαθητικούς μεταγαγγλιακούς νευρώνες με αποτέλεσμα την πρόκληση ισχυρής συμπαθητικής αγγειοσυστολής στα ενδοκοιλιακά σπλάχνα και άκρα, αλλά και την πρόκληση παρασυμπαθητικών επιδράσεων, όπως αυξημένη δραστηριότητα του γαστρεντερικού σωλήνα.

AUTONOMIC MODULATION

ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΤΟΝΟΥ ΤΟΥ Α.Ν.Σ. ΣΤΗΝ ΣΥΧΡΟΝΗ ΙΑΤΡΙΚΗ

Από πολύ παλιά η ιατρική επιστήμη έχει εφαρμόσει πράξεις οι οποίες τροποποιούν τον τόνο του Α.Ν.Σ. Ενδεικτικά, τέτοιες πράξεις είναι, ο χειρισμός VALSAVA [ manovra di VALSAVA ] (1600 ) ή η μάλαξη του καρωτιδικού κόλπου, των οποίων γνωρίζουμε ακριβώς τον τρόπο δράσης και το αποτέλεσμα.

Το 1884 αναφέρεται από τον J. CORNING ο αμφοτερόπλευρος ηλεκτρικός ερεθισμός του Π.Γ.Ν. με μηχάνημα της εποχής.

Επισήμως, η τροποποίηση του Α.Ν.Σ., οπότε και καθιερώνεται πλέον ο όρος AUTONOMIC MODULATION, εφαρμόζεται τις δεκαετίες του 80 και του 90 με την μελέτη της ηλεκτρικής διέγερσης του Π.Γ.Ν. και τις επιδράσεις του στο Κ.Ν.Σ. Αρχικώς εφαρμόσθηκε στην θεραπεία νευρολογικών παθήσεων όπως η ΕΠΙΛΗΨΙΑ (1988 ) και η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ( 1995 ). Αυτό πραγματώνεται ως εξής: Μία γεννήτρια παλμών η οποία εμφυτεύεται υποδορίως στο θωρακικό τοίχωμα στέλνει διακεκομμένα ηλεκτρικά ερεθίσματα στο αυχενικό τμήμα του Π.Γ.Ν. Αναφέρονται μερικές δημοσιεύσεις.

1997 US Food and Drug Administration (FDA)  “approved VNS as adjunctive therapy for reducing the frequency of seizures in patients > 12 years with partial – onset seizures refractory to antiepileptic medications”.

Ben Menachem E., Vagus-nerve stimulation for the treatment of epilepsy. Lancet NEUROL 2002, 1.477-82

2005 “adjunctive long term treatment for chronic recurrent depression in patients 18 years of age or older who are experiencing episode and have not had an adequate response to four or more antidepressant treatments”

«Bajbouj M, Merki A, Schaepfer TE,et al. Two year outcome of vagus nerve stimulation in treatment-resistant despression J Clin Psycho-pharmacol 2010, 30.273-81.». 

Στην συνέχεια μελετήθηκαν και άλλες επιδράσεις του στο Κ.Ν.Σ. και στο σώμα γενικότερα με τις αντίστοιχες εφαρμογές τους και έτσι σήμερα γνωρίζουμε σχεδόν το σύνολο των δράσεων του μερικές από τις οποίες βλέπουμε εδώ.

  • Δράση αντιεπιληπτική, αντικαταθλιπτική, νευροτροφική
  • Δράση αναλγητική, αντιφλεγμονώδη, μυοχαλαρωτική.
  • Δράση στην κοινωνική αλληλεπίδραση και κοινωνική ένταξη
  • Δράση στην φυσιολογική ρύθμιση των συναισθημάτων
  • φυσιολογική απάντηση στο στρες και στη χαλάρωση
  • Δράση αγχολυτική
  • Δράση αντιυπερτασική
  • Δράση στην αντίσταση στην ινσουλίνη και μεταβολικό σύνδρομο

Προστίθενται  επιπλέον  οι παρακάτω μελέτες.

2018   FDA cleared the VNS device for treatment of cluster headache.

            Το 2020 δημοσιεύτηκε στο JACC μια πολύ ενδιαφέρουσα εργασία η οποία αναφέρεται στην θεραπεία καρδιακών αρρυθμιών με τροποποίηση του Α.Ν.Σ.(Autonomic Modulation of Cardiac Αrrhythmias)

Αξίζει να σημειώσουμε ότι το Π.Γ.Ν. αντιπροσωπεύει το 80% του παρασυμπαθητικού συστήματος και επιπλέον είναι το μόνο από τα εγκεφαλικά νεύρα που έχει τριπλή νεύρωση, αισθητική σωματική και σπλαχνική, κινητική σωματική και  νευροφυτική, αλλά ως μεταγενέστερο σύστημα του συμπαθητικού, εκτός από την άμεση δράση του σε συγκεκριμένα όργανα, κυρίως του πεπτικού σωλήνα, η κύρια λειτουργία του είναι να εποπτεύει   και  να συντονίζει,  στον κατώτερο εγκέφαλο (προμήκη μυελό, γέφυρα,  μεσεγκέφαλο, υποθάλαμο, θάλαμο και βασικά γάγγλια) καθώς και στον ανώτερο, πολλές λειτουργίες,  ασκώντας εποπτική δράση ακόμα και στο ίδιο το συμπαθητικό. Έτσι εξηγείται η πληθώρα των  ανωτέρω δράσεων.

ΕΙΔΗ  ΝΕΥΡΟΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗΣ

Διακρίνουμε δύο είδη νευροτροποποίησης: την ωτική και την σωματική.

ΩΤΙΚΗ ΝΕΥΡΟΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ

Από την Ωτοθεραπεία στην Ωτική νευροτροποποίηση

Σε πολλούς αρχαίους πολιτισμούς, και δη της Μεσογείου, βρίσκουμε να ασκούν ιατρικές πράξεις μέσω της διέγερσης του πτερυγίου του αυτιού και αναφέρω μερικές.

  • Στην αρχαία Αίγυπτο εφαρμόζονταν ο καυτηριασμός ενός καλά καθορισμένου σημείου του πτερυγίου του αυτιού στις γυναίκες, οι οποίες δεν ήθελαν πια να κάνουν παιδιά.
  • Αργότερα, ο Ιπποκράτης αναφέρει την τεχνική της αιμορραγίας στην οπίσθια επιφάνεια του πτερυγίου του αυτιού για την θεραπεία της σεξουαλικής ανικανότητας και της ισχιαλγίας.
  • Ο Γαληνός αναφέρει τη χρήση της εκδοράς του πτερυγίου για θεραπευτικό σκοπό σε ορισμένες παθολογίες.
  • Στη δε αραβο-ισλαμική ιατρική του ΧΙ αιώνα ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένος ο καυτηριασμός του πτερυγίου.

 

Ο καυτηριασμός συνεχίστηκε έως την δεκαετία  του 1950, όταν ο νέος τότε γιατρός Paul Nogier παρατήρησε σε Γάλλους ασθενείς στην Λυών, τις ουλές από καυτηριασμό στο κάτω σκέλος της ανθέλικος της Madame Barin, θεραπευμένοι για την οσφυοισχιαλγία τους.

Εντυπωσιασμένος από αυτή την παρατήρηση μελέτησε ο ίδιος πλέον το φαινόμενο και σε λίγα χρόνια παρουσίασε ολόκληρο έργο, την σύγχρονη ΩΤΟΪΑΤΡΙΚΗ και ΩΤΟΘΕΡΑΠΕΙΑ, γι’ αυτό και θεωρείται ο θεμελιωτής αυτής. Ως ερέθισμα χρησιμοποιεί την βελόνα και όχι πλέον τον καυτηριασμό.

Την επόμενη δεκαετία οι Κινέζοι επίσης μελετούν το πτερύγιο και καταλήγουν  κι αυτοί στο ίδιο  αποτέλεσμα και το ονομάζουν «Ωτοβελονισμό»

Η ωτοθεραπεία – ωτοβελονισμός συνεχίσθηκε με τον ίδιο τρόπο έως τις αρχές της δεκαετίας του 2010.

Αυτό που άλλαξε πραγματικά τα δεδομένα είναι ο διαδερμικός ηλεκτρικός ερεθισμός του Π.Γ.Ν. Το 2011, Γερμανοί νευροφυσιολόγοι , μετά την πλήρη μελέτη της νεύρωσης του πτερυγίου του αυτιού, αναπτύσσουν την διέγερση του Π.Γ.Ν. διαδερμικά, με την τοποθέτηση ηλεκτροδίων  εφαπτόμενα στην άνω ημικόγχη του αριστερού αυτιού, εξίσου αποτελεσματική με την διέγερση του αριστερού Π.Γ.Ν. στον αυχένα, που είδαμε προηγουμένως. Έτσι, αντικαθίσταται ο προηγούμενος τρόπος θεραπείας της επιληψίας και κατάθλιψης με αυτόν τον μη επεμβατικό τρόπο.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι για να πραγματωθεί κάτι τέτοιο προϋποτίθεται η μοναδική ιδιότητα που έχει το πτερύγιο του αυτιού, δηλαδή είναι η μόνη δομή του σώματός μας στην οποία αισθητικές σωματικές νευρικές ίνες του  Π.Γ.Ν. καθώς και του Τρίδυμο νεύρου  φτάνουν στην επιφάνεια του δέρματός μας και η πυκνότητα αυτών των νευρικών ινών είναι αρκετά υψηλή σε σχέση με άλλες περιοχές της κεφαλής.

Το 2012, στην Ιταλία στο τμήμα βιοιατρικών σπουδών του πανεπιστημίου του Σάσσαρι, δημιουργούν το CERNATEC ή κέντρο έρευνας στην Ωτική Νευροτροποποίηση και στις συμπληρωματικές θεραπείες με υπεύθυνο τον μεγάλο μας δάσκαλο και φίλο καθηγητή Giancarlo Bazzoni  και μετατρέπουν τον όρο AUTONOMIC MODULATION σε NEUROMODULATION. Αξιοποίησαν την μέθοδο του διαδερμικού ηλεκτρικού ερεθισμού του πτερυγίου του αυτιού και με την βοήθεια της (FMRI) λειτουργικής μαγνητικής τομογραφίας εγκεφάλου, διέγειραν διάφορα σημεία σε όλες τις περιοχές του πτερυγίου και είδαν τι συνέβαινε στον εγκέφαλο. Δηλαδή ποιες περιοχές επηρεάζονταν και πόσο.

Με αυτόν τον τρόπο, αξιολογήθηκαν όλες οι γνώσεις που υπήρχαν εμπειρικά και όσες από αυτές επιβεβαιώθηκαν,  δηλαδή όσα από αυτά τα σημεία μετά της διέγερσή τους, προκάλεσαν σημαντικά αποτέλεσμα αξιολογούνται σήμερα ως κύρια σημεία και αποτελούν το βασικό θεραπευτικό πρωτόκολλο.

Όσα δεν επιβεβαιώθηκαν ακόμη, τα οποία είναι πολλά, θεωρούνται σημεία δευτερεύουσας σημασίας.

Η εργασία αυτή θεωρείται πολύ σημαντική διότι μας βοήθησε  να περάσουμε από την εμπειρική ιατρική ή την ιατρική της παρατήρησης του  Paul Nogier, τον πατέρα της σύγχρονης Ωτοθεραπείας, στην  ιατρική της απόδειξης, «Evidence based medicine», δηλαδή, μια ολοκληρωμένη θεραπευτική επιστήμη, η οποία χρησιμοποιεί τον ηλεκτρικό ή μηχανικό ερεθισμό των ωτικών κλάδων του Π.Γ.Ν., του τρίδυμου νεύρου και του αυχενικού συμπλέγματος Α2, Α3.

Αναφέρονται  μερικές κλινικές εφαρμογές της διέγερσης των νεύρων του πτερυγίου του αυτιού και ειδικά του Π.Γ.Ν.:

  • Οξύ και χρόνιο στρες
  • Διαταραχές άγχους
  • Θεραπεία κεφαλαλγίας και ημικρανίας
  • Μυοσκελετικά άλγη ολόκληρου του σώματος μέσω της αντιφλεγμονώδους και μυοχαλαρωτικής δράσης
  • Ολοκληρωμένη θεραπεία στην παχυσαρκία
  • Ευερέθιστο έντερο και δυσκοιλιότητα
  • Γυναικολογία: υποβοηθούμενη αναπαραγωγή, υπερέμεση εγκυμοσύνης και κλιμακτηριακές διαταραχές
  • Απεξάρτηση από τον καπνό και το αλκοόλ
  • Αθλιατρική: μέσω της μέτρησης και τροποποίησης της καρδιακής μεταβλητότητας

ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΝΕΥΡΟΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ

Η πρώτη σωματική νευροτροποποίηση αναφέρεται στην παραδοσιακή κινέζικη ιατρική ( Π.Κ.Ι.) πολύ παλιά, πριν  από το 1000 Π.Χ. Τα τελευταία  πενήντα χρόνια αυτή η μέθοδος έχει διαδοθεί πολύ και στην δύση, Ευρώπη και Αμερική. Όμως ενώ η βιβλιογραφία βρίθει από εργασίες και μελέτες νευροτροποποίησης με βελονισμό, για πολλές παθήσεις με κύριο σύμπτωμα τον πόνο, όπως κεφαλαλγία, αλλά και άλλες  διαταραχές όπως η παχυσαρκία, τα επιστημονικά δεδομένα  δεν είναι πολύ ισχυρά  και αυτό, κατά την γνώμη μας, οφείλεται σε δύο λόγους:

  1.      Ο πρώτος διότι είναι δύσκολο να γίνουν μεγάλες και  συγκριτικές μελέτες.
  2.      Ο δεύτερος, αλλά σημαντικότερος για εμάς, είναι ότι ως δυτικοί γιατροί καλούμαστε να δουλέψουμε με ιατρικούς όρους χωρίς να έχουμε κατανοήσει επακριβώς την σημασία τους και κυρίως το φυσιολογικό και φυσιοπαθολογικό  υπόβαθρο.

Αυτοί οι όροι είναι: το Yin το Yang και το Ci και πρέπει εμείς να διαγνώσουμε και να θεραπεύσουμε παθολογικές καταστάσεις με αυξημένο ή μειωμένο  Yin ή αντίστοιχα Yang  ή Ci.

Με βάση την δική μας εμπειρία η ερμηνεία θα μπορούσε να είναι η εξής:

Yin: είναι το κύτταρο, ως βασική έμβια μονάδα του οργανισμού, με το υπόστρωμα και το εξωκυττάριο υγρό το οποίο μαζί με τα ιόντα και τις θρεπτικές ουσίες αποτελούν το «εσωτερικό περιβάλλον», όπως αποκαλείται στην φυσιολογία, με στόχο την ομοιοστασία του. (Walter Cannon 1929)

Yang: είναι η παραγωγή ενέργειας και η αποθήκευση της ως τριφωσφορική αδενοσίνη ή ATP, η οποία διαρκώς καταναλώνεται και επανακτάται. Η ATP αποτελεί τον συνεκτικό κρίκο των λειτουργιών του σώματος που καταναλώνουν και παράγουν  ενέργεια και θεωρείται το  «ενεργειακό νόμισμα» του σώματος. Επίσης η ATP  μαζί με την φωσφοκρεατίνη αποτελούν το φωσφορικό ενεργειακό σύστημα του κυττάρου, καθώς θα χρησιμεύσει για όλες τις δραστηριότητες του κυττάρου που το καθιστούν ζωντανό οργανισμό όπως:

  • Ενέργεια για την μεταφορά, διαμέσου της μεμβράνης, ηλεκτρολυτών για την διαφορά δυναμικου
  • Ενέργεια για την μεταφορά όλων των θρεπτικών στοιχείων.
  • Ενέργεια για την σύνθεση όλων των κυτταρικών συστατικών.
  • Ενέργεια για την διατήρηση της θερμοκρασίας.
  • Ενέργεια για την μυική συστολή.
  • Ενέργεια για την αδενική έκκριση.
  • Ενέργεια για την αγωγή των νευρικών ώσεων.
  • Ενέργεια για την ενεργητική απορρόφηση και διάφορα άλλα.

Ci: είναι η επιτέλεση της ιδιαίτερης λειτουργίας του κυττάρου δηλ. η αποστολή του: πχ το ερυθρό αιμοσφαίριο να μεταφέρει οξυγόνο, το μυικό κύτταρο να συσπάται, το β κύτταρο να παράγει ινσουλίνη κλπ.

Μας εντυπωσιάζουν  γνώσεις  της Π.Κ.Ι. που λαμβάνουμε από το βιβλίο  «Energetics in Acupuncture της RADHA TAMBIRAJAH» ότι οι πνεύμονες συμμετέχουν ενεργά στην διαχείριση του νερού και του νατρίου από τα νεφρά καθώς και στην ρύθμιση της αρτηριακής πιέσεως, «Lung ascends and descends water», ή ότι οι νεφροί συμμετέχουν στην παραγωγή των ερυθρών αιμοσφαιρίων.  Είδαμε προηγουμένως πως η πρώτη από  αυτές τις  τόσο αρχαίες γνώσεις εξηγείται  πλήρως σήμερα αφού η μετατροπή της αγγειοτενσίνης I σε αγγειοτενσίνη II πραγματοποιείται σχεδόν αποκλειστικά στους πνεύμονες  καθώς επίσης γνωρίζουμε και την παραγωγή της ερυθροποιητίνης από τους νεφρούς.

Υπάρχουν πολλές παρόμοιες γνώσεις που τεκμηριώνονται με επιστημονικά δεδομένα.

Μας εντυπωσιάζει επίσης, από παρατήρηση και εμπειρία όμως, η επιβεβαιωμένη δράση πολλών σημείων με αναλγητικό πρόσημο, κυρίως των σημείων Xicleft,  στην θεραπεία του οξέος πόνου με την μέθοδο της θεραπείας διά του ενός σημείου, σε πολλές παθολογικές καταστάσεις με κύριο σύμπτωμα τον πόνο, όπως στην ημικρανία ή και σε διάφορους μυοσκελετικούς πόνους. Αυτή η μέθοδος πολλές φορές είναι άκρως αποτελεσματική έως θεαματική. Επεισόδιο ημικρανίας ή έντονος μυοσκελετικός  πόνος θεραπεύονται εντός 2-3 λεπτών.

Αλλά αποτελεί μεγάλο ενδιαφέρον  και η δράση πολλών σημείων με λειτουργικό πρόσημο είτε στο συμπαθητικό είτε στο παρασυμπαθητικό, καθώς και στην ψυχολογία.

Να σημειωθεί ότι για την διέγερση των σημείων έχουν χρησιμοποιηθεί διάφοροι τρόποι. Αρχαιότερος είναι η μάλαξη και στην συνέχεια βρίσκουμε τα θερμά επιθέματα, την βεντούζα, την ακίδα, ενδεχομένως την τομή κατά τον Ιπποκράτη, την βελόνα που χρησιμοποιούμε ακόμα, τον ηλεκτρισμό, καθώς και τον πιο σύγχρονο τρόπο, τα LASER.

Ο ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ   (460 -377 ΠΧ), όπως φαίνεται από τα έργα του (περί φύσιος ανθρώπου, περί οστέων, περί γονής και άλλων) ασκεί σωματική νευροτροποποίηση. Αυτό προκύπτει από την περιγραφή τεσσάρων ζευγών μεσημβρινών ή φλεβών όπως αποκαλεί τα κανάλια ροής ενέργειας και αίματος, δηλαδή τους κινέζικους μεσημβρινούς οι οποίοι στην Κίνα αποκαλούνται ΜΑΙ, που επίσης  σημαίνει φλέβα. Η εκτίμηση είναι ότι ο ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ γνώριζε, εφάρμοζε και δίδασκε στους μαθητές του μια θεραπευτική τέχνη όμοια με αυτήν της Π.Κ.Ι.

Ο όρος φλεβοτομία που περιγράφει είναι ο τρόπος θεραπείας και εννοεί ότι με κάποιον τρόπο, αναφέραμε μερικούς προηγουμένως, διεγείρει σημεία πάνω στην πορεία του μεσημβρινού – φλέβας, κυρίως δε από αρκετή απόσταση από την περιοχή της πάθησης, δηλ. από τα ιγνύα ή τα σφυρά για τις παθήσεις οσφύος, όπως ακριβώς ισχύει και στην Π.Κ.Ι. Για τους γνώστες της Π.Κ.Ι. ένα ζεύγος μεσημβρινών – φλεβών είναι πανομοιότυπος του κινέζικου μεσημβρινού της ουροδόχου κύστεος (TAIYANG ποδιού). Οι υπόλοιποι έχουν σημαντικές διαφορές.

Ο ΓΑΛΗΝΟΣ (129 – 199), εφαρμόζει την ίδια θεραπευτική μέθοδο.

Κλείνοντας αυτό το πόνημα, επειδή η ιατρική τέχνη είναι μοναδική και ίδια διαχρονικά με στόχο πάντα την επίτευξη της σωστής διάγνωσης και της ανάλογης θεραπείας για την καλύτερη έκβαση του αρρώστου, έχω την αίσθηση ότι έγινε μία προσπάθεια, να προσεγγίσουμε αυτή την αρχαία ιατρική τέχνη, με σύγχρονους κανόνες και κυρίως γνώσεις της φυσιολογίας, της φυσιοπαθολογίας και ειδικά της διαγνωστικής, για την αντιμετώπιση πολλών παθήσεων που απασχολούν διαχρονικά την ιατρική θεραπευτική. Πιστεύω ότι θα υπάρξουν και άλλοι συνάδελφοι οι οποίοι θα εξελίξουν αυτή την προσπάθεια μέχρι την ολοκλήρωση της.

Academy

International Auricular Neuromodulation Academy® / I.A.N.M.A.
Ακαδημία Ωτικής Νευροτροποποίησης* & Ωτοβελονισμού

Prof. Dr. Giancarlo Bazzoni

H International Auricular Neuromodulation Academy®, του καθηγητή Dr. Giancarlo Bazzoni, αφορά ένα νέο Κέντρο Εκπαίδευσης Ωτικής Νευροτροποποίησης* & Ωτοβελονισμού. Όραμα της Ακαδημίας είναι η διάδοση της μεθόδου στην Ελλάδα. Πρόκειται για μια τεχνική άμεση, αποτελεσματική, ανώδυνη και ανεκτή από τον ασθενή με περιορισμένο χρόνο εκπαίδευσης συγκριτικά με τον Σωματο-Βελονισμό.

Σκοπός

Σκοπός Ίδρυσης Ακαδημίας:

International Auricular Neuromodulation Academy® / I.A.N.M.A.Ακαδημία Ωτικής Νευροτροποποίησης® & ΩτοβελονισμούProf. Dr. Giancarlo Bazzoni

Η ΩτικήΝευροτροποποίηση – ΩτικήΝευροδιέγερση αποτελεί μια καινοτόμα τεχνική που χρησιμοποιεί ηλεκτρικά ερεθίσματα στο αυτί για τη ρύθμιση της δραστηριότητας του νευρικού συστήματος. Πολυάριθμες τεκμηριωμένες επιστημονικές έρευνες (Evidence Basic Medicine) έχουν αποδείξει την αμεσότητα και την αποτελεσματικότητα αυτής της μεθόδου, επιδεικνύοντας σημαντικά οφέλη σε διάφορους τομείς της ιατρικής. Για παράδειγμα, μελέτες έχουν δείξει ότι η ωτική νευροτροποποίηση μπορεί να μειώσει τα συμπτώματα του χρόνιου πόνου, να βελτιώσει τη διάθεση σε ασθενείς με κατάθλιψη και να ενισχύσει τη νευροπλαστικότητα σε άτομα με νευρολογικές διαταραχές.

Η τεχνική αυτή παρέχει άμεσα αποτελέσματα, καθώς τα ερεθίσματα διαβιβάζονται γρήγορα μέσω των νεύρων στο κεντρικό νευρικό σύστημα, οδηγώντας σε άμεσες αλλαγές στη νευρική δραστηριότητα και, κατά συνέπεια, στην ανακούφιση των συμπτωμάτων. H International Auricular Neuromodulation Academy®, του καθηγητή Dr. Giancarlo Bazzoni, αφορά ένα νέο Κέντρο Εκπαίδευσης Ωτικής Νευροτροποποίησης* & Ωτοβελονισμού.

Όραμα της Ακαδημίας είναι η διάδοση της μεθόδου στην Ελλάδα. Πρόκειται για μια τεχνική άμεση, αποτελεσματική, ανώδυνη και ανεκτή από τον ασθενή με περιορισμένο χρόνο εκπαίδευσης συγκριτικά με τον Σωματο-Βελονισμό.

Υπεύθυνος Εκπαίδευσης αναλαμβάνει ο καθηγητής Dr. Giancarlo Bazzoni, σε συνεργασία με ομάδα Εισηγητών διεθνούς φήμης και Ελλήνων συναδέλφων.
Κατά τη διάρκεια των μαθημάτων θα φιλοξενούνται εκλεκτοί ομιλητές, ο καθένας εξειδικευμένος στο είδος του, για παρουσίαση διαφορετικών θεμάτων.

Λίγα λόγια για την μέθοδο

Με τον όρο “νευροτροποποίηση” προσδιορίζονται σήμερα μέθοδοι που χρησιμοποιούν φαρμακολογικά ή φυσικά ερεθίσματα, που έχουν ως στόχο να τροποποιήσουν τη φυσιοπαθολογία των νεύρο-ενδόκρινο-ανοσολογικών λειτουργιών που εμπλέκονται στη γέννηση διαφόρων ασθενειών.

Η ΩΝΤ Ωτική Νευροτροποποίηση αντιπροσωπεύει μία ιατρική επιστήμη που σκοπός της είναι να μελετήσει τις νευροβιολογικές βάσεις και τις κλινικές εφαρμογές όλων των μορφών θεραπευτικού ερεθισμού που εφαρμόζονται στο ωτικό πτερύγιο. Συμπεριλαμβάνει επιστήμες που ανήκουν στις Συμπληρωματικές Ιατρικές όπως την Ωτοθεραπεία Ωτοβελονισμό όσο και αυτές που αναπτύχθηκαν πιο πρόσφατα στο πλαίσιο της βασικής και κλινικής νευροφυσιολογικής έρευνας όπως ο Ωτικός Διαδερμικός Ερεθισμός του Πνευμονογαστρικού Νεύρου (at-VNS) και ο Τριδυμικός Νευρικός Ερεθισμός (TNS).

Η ΩΝΤ Ωτική Νευροτροποποίηση είναι κατά συνέπεια μία θεραπευτική τεχνική που βασίζεται στον ερεθισμό του ωτικού πτερυγίου δια μέσου διαφορετικών τεχνικών και μπορεί να θεωρηθεί η μοντέρνα εξέλιξη του Ωτοβελονισμού ή Ωτοθεραπείας.Δεδομένης της ιδιαίτερης νεύρωσης του ωτικού πτερυγίου, που είναι κυρίως από τα κρανιακά νεύρα τρίδυμο και πνευμονογαστρικό και από το μείζων ωτικό νεύρο του αυχενικού πλέγματος· δια μέσω του ωτικού ερεθισμού μπορούμε να πετύχουμε μία πνευμονογαστρική, τριδυμική και νωτιαία τροποποίηση, που είναι απολύτως μη επεμβατική, και μας επιτρέπει να επέμβουμε με επιτυχία σε διάφορες ασθένειες ή λειτουργικές διαταραχές.

Το λογότυπο και ο όρος Ωτική Νευροτροποποίηση είναι επίσημα καταχωρημένα στον καθηγητή Dr. G. Bazzoni.

ΕΓΓΡΑΦΗ ΣΤΟ NEWSLETTER ΤΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ

    “Τα στοιχεία που δηλώνω στην παραπάνω εγγραφή επιθυμώ να χρησιμοποιούνται από δω και στο εξής, στο μέτρο που κρίνεται απολύτως αναγκαίο για την καταχώρηση μου ως νέου πελάτη καθώς και για την αποστολή ενημερωτικών newsletters για τα επικείμενα σεμινάρια που διοργανώνει η εταιρεία.”
    Η έγκρισή σας θεωρείται απαραίτητη, με βάση τη νέα νομοθεσία για προστασία των Προσωπικών Δεδομένων (GDPR).